سطحی و عمیق

تصمیم گرفتم کمِ کمش روزی ۲ ساعت بنویسم

نوشتن راه خوبیه واسه دسترسی به چیزای ناشناخته های وجودمون

مینویسی و مینویسی و بعد یهو می‌بینی یه چیز جدید راجب خودت فهمیدی.

نوشته هایی که بیشتر سطحی هستن رو میشه تو وبلاگ منتشر کرد

نوشته های عمیقتر و شخصی‌تر رو ترجیح میدم واسه خودم نگه دارم.

اگر بخوام تو وبلاگ بنویسم اولا ناخودآگاه خودمو سانسور میکنم دوما اکثرا جنبه خوندنش وجود نداره